مهتاب قبیله است وبالا قدم است...

یا اباالفضل العباس (ع)

مهتاب  قبیله است وبالا قدم است...

فرزند على ست روى دوشش علم است...

حاشا که به چشم هاى اوخیره شوید...

این چشم که نیست ذوالفقار دو دم است

روضه ای باز و مستدل، از دست

روضه ای باز و مستدل، از دست

دوراین باده مست بسیــار است

تشنه ی خود پرست بسیار است

در مسیر سقوط قامت او

در نگــاه تو بود قدر دو دنیـــا، روضه

در نگــاه تو بود قدر دو دنیـــا، روضه

مانده از نسل قدم های تو برجا، روضه

جیره ام را بدهید از قِبَل آتش دل

تا کنم با جگری سوخته  برپا، روضه

ساقـی لب تشنه‌ی صهـبای عشق

ساقـی لب تشنه‌ی صهـبای عشق

وامدارِمَشکِ تـو ، دریـایِ عـشق

 

چشـم عـالم خیـره از سـربازیت

کَس ندارد همچو تو،سودایِ عشق

 

باز هم بارش باران غزل های دلم

باز هم بارش باران غزل های دلم

باز هم دلشدگان وای دلم وای دلم

دل به دریا زدنش را به تما شا بشوید

آنکه طوفان زده بر ساحل دریای دلم

ابروی دیدنیِ قمر

ابروی دیدنیِ قمر هست و بی جهت

سرگرم چند کاشی محراب مانده ایم !

[ صلوات ]

من اگر کرببـلایت نروم میـمیرم

من اگر کرببـلایت نروم میـمیرم

به همان صورت خاکی ابالفضـل (ع) قسم ...

[ صلوات ]

در عقل نمی گنجد

در عقل نمی گنجد این نکته که در عالم

لب تشنه کسی ماند با منصب سقایی

[ صلوات ]