در عقل نمی گنجد

در عقل نمی گنجد این نکته که در عالم

لب تشنه کسی ماند با منصب سقایی

[ صلوات ]

نیست کم قدر تر

نیست کم قدر تر از تذکره ی کرببلا

مشهدی را که « علمدار » کند هدیه به ما

[ صلوات ]

دم افطار

دم افطار که بی تاب تر و تشنه ترم

می شوم غرق علمدار... عمو... آب... حرم

[ صلوات ]

در خم طره موی تو

در خم طره موی تو عجب غوغائیست

هر که آمد به تماشا به نمازش نرسید

[ صلوات ]

دو سه شب بدمستی

دو سه شب بدمستی، حال خوشی داد به ما

وعده ی بعدی ما شارع بین الحرمین...

[ صلوات ]

ببند گردن من را

ببند گردن من را به پای زنجیرت

بیا بزن سر من را حلال شمشیرت

[ صلوات ]

تو آبی و به آب

تو آبی و به آب تو را احتیاج نیست

پس این فرات بود که با تو وضو گرفت

[ صلوات ]

نگاهش کهکشان را تاب می داد

نگاهش کهکشان را تاب می داد

شب تاریک را مهتاب می داد

اگر یک دست در تن داشت عباس

تمام کربلا را آب می داد

شاعر : احمد سوسرایی