ساقـی لب تشنه‌ی صهـبای عشق
وامدارِمَشکِ تـو ، دریـایِ عـشق
چشـم عـالم خیـره از سـربازیت
کَس ندارد همچو تو،سودایِ عشق
طبقه بندی موضوعی
پیوندهای اصلی
باز هم بارش باران غزل های دلم
باز هم دلشدگان وای دلم وای دلم
دل به دریا زدنش را به تما شا بشوید
آنکه طوفان زده بر ساحل دریای دلم
بس که دست دلبرم مشکل گشایی می کند
خلق می گویند این سقا خدایی می کند
گر چه از فرط گنه بیگانه گشتم با دلش
اوست دائم با دل من آشنایی می کند
نوای سینه فقط با ابالفضل است
یگانه صاحب پرچم فقط ابالفضل است
رایت اند همه خلق و پادشاه است او
بدان که مالک ما هم فقط ابالفضل است
ای خداوند ادب، بنده ی عشق
کشته مهر و وفا، زنده عشق
ادب و عشق و وفا، مرهونت
همت و جود و سخا، مدیونت
ای چشم تو بیمار ، گرفتار ، گرفتار
برخیز چه پیشامده این بار علمدار
گیریم که دست و علم و مشک بیفتد
برخیز فدای سرت انگار نه انگار
شاعر:فاضل نظری
روضه خوانان بنویسند که آب آورده
مشکی از آب نه،از باده ی ناب آورده
مست کرده است زن و پیر وجوان را عباس
ساقی از علقمه انگار شراب آورده
این کیست اینکه جلوه ی ایمان فاطمه است
گفتم که جلوه،نه،که دل و جان فاطمه است
در کربلا حسین دگر را بروز داد
عباس رشد کرده ی دامان فاطمه است